Locura de Heracles (Apolodoro)

Μετὰ δὲ τὴν πρὸς Μινύας μάχην συνέβη αὐτῷ κατὰ ζῆλον Ἥρας μανῆσαι, καὶ τούς ἰδίους παῖδας, οὕς ἐκ Μεγάρας εἶχεν, εἰς πῦρ ἐμβαλεῖν. (…) παραγενόμενος δὲ εἰς Δελφοὺς, ἡ Πυθία τότε πρῶτον
Ἡρακλέα αὐτὸν προσηγόρευσε. πρῴην δὲ Ἀλκείδης προσηγόρευτο.

Notas.
Nombres propios:
Μινύαι, -ων (οἱ): los Minias;
Μέγαρα, -ας (ἡ): Mégara;
Πυθία, -ας (ἡ): Pitia;
Ἀλκείδης, -ου (ὁ): Alcides.
συνέβη: 3ª sg. aor. de συμβαίνω: suceder, acontecer.
μανῆσαι: inf. aor. de μαίνω: volverse loco, enloquecer.
ἐμβαλεῖν: inf. aor. de ἐμβάλλω: echar.
παραγενόμενος: partic. aor. de παραγίγνομαι: llegar.
προσηγόρευτο: “se llamaba, era llamado”; 3ª sg. Pret. Imperf. pasivo de προσαγορεύω: llamar.